Kwestie związane z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT za wyroby medyczne stanowią częsty przedmiot interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

 

Przede wszystkim należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie, ustawa definiuje towary  jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Ze względu na powyższe regulacje, podmiotami, które najczęściej zwracają się do Dyrektorów odpowiednich Izb Skarbowych (działających w imieniu Ministra Finansów) z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów podatkowych, w których towar stanowią wyroby medyczne, są importerzy i dystrybutorzy tych wyrobów.

Podstawowa stawka podatku od każdego towaru, ustalona zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. 23%, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy). Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostało bądź opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Taką sytuację przewiduje właśnie art. 41 ust. 2 ustawy, który dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, określa stawkę podatku VAT na 7%. Przy czym, mając na uwadze zmianę stawek podatkowych dokonaną z dniem 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146a pkt 2 ustawy). Załącznik ten, pod pozycją 105 wymienia „wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika – bez względu na symbol PKWiU”.

Niewątpliwie, różnica w koniecznej do opłacenia kwocie podatku liczonego według obniżonej stawki jest ogromna, przy czym należy pamiętać, że zastosowanie tej stawki (stanowiące faktyczne odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania) możliwe jest tylko w przypadku towarów lub czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Do spełnienia powyższych kryteriów niezbędne jest przede wszystkim zaklasyfikowanie danego towaru jako wyrobu medycznego, co następuje w sposób niezależny od przepisów podatkowych i regulowane jest na gruncie ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679), która w art. 2 ust. 1 pkt 38 zawiera definicję legalną wyrobu medycznego. Następnie, dany wyrób medyczny powinien spełniać wszelkie przewidziane dla niego wymogi oraz być wprowadzony do obrotu na terenie Polski z zachowaniem przewidzianej przez ustawę o wyrobach medycznych procedury.

Przykładowo, należy wskazać, że za objęte obniżoną stawką podatkową zostało uznane obuwie ortopedyczne stanowiące wyrób medyczny zarejestrowany w Szwajcarii, dystrybuowane na terenie Polski i będące środkiem uzupełniającym w procesie rehabilitacji, leczenia i profilaktyki zespołów bólowych kręgosłupa w odcinku lędźwiowym oraz schorzeń stawów kolanowych, biodrowych i skokowych (interpretacja indywidualna z dnia 26 lipca 2012 r., nr IPPP3/443-576/12-2/RD).

Podobnie, za korzystającą z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT została uznana dostawa wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro. Przy czym, odmienną decyzję podjęto w stosunku do pozostałych dostarczanych przez wnioskodawcę towarów:

• materiałów zużywalnych ulegających zużyciu, wyczerpaniu lub degradacji w wyniku normalnej eksploatacji (filtry, żarówki, elektrody, pompki, wężyki lub tasiemki barwiące, płyny czyszczące, przewody elektryczne itp.) wchodzące w skład urządzeń do diagnostyki in vitro (części składowe),

• części zamiennych, które w trakcie napraw są wstawiane zamiast zepsutych elementów – stanowiących integralną i składową część urządzeń do diagnostyki in vitro,

• oprogramowania modyfikującego oprogramowanie (software) zainstalowane w urządzeniach do diagnostyki in vitro, umożliwiającego współpracę danego urządzenia do diagnostyki in vitro z innymi lub poprawę funkcjonalności danego wyrobu medycznego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał bowiem, że „pomimo, że materiały zużywalne ulegające zużyciu, wyczerpaniu lub degradacji w wyniku normalnej eksploatacji (filtry, żarówki, elektrody, pompki, wężyki lub tasiemki barwiące, płyny czyszczące, przewody elektryczne itp.) wchodzą w skład urządzeń do diagnostyki in vitro (części składowych), a części zamienne, które w trakcie napraw są wstawiane zamiast zepsutych elementów – stanowią integralną i składową część urządzeń do diagnostyki in vitro, to jednak nie stanowią konkretnego wyrobu medycznego, bowiem mogą zostać sprzedane oddzielnie. Również oprogramowania modyfikującego oprogramowanie (software) zainstalowane w urządzeniach do diagnostyki in vitro, umożliwiające współpracę danego urządzenia do diagnostyki in vitro z innymi lub poprawę funkcjonalności danego wyrobu medycznego nie sposób uznać za wyrób medyczny. Ww. oprogramowanie ma wyłącznie na celu ulepszenie funkcjonowania wyrobu medycznego, jednakże samo w sobie nim nie jest”.

W konsekwencji, dostawa w/w towarów podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT w wysokości 23%, jako że dotyczy ona jedynie części, elementów wyrobów medycznych, niestanowiących odrębnych wyrobów medycznych, a odmienna interpretacja ustawy w tym względzie stanowiłaby wykładnię rozszerzającą, która nie może być zastosowana w odniesieniu do wyjątku, jakim jest stosowanie preferencyjnych stawek podatku (interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2012 r., nr IPTPP2/443-53/12-4/AW).

Za korzystające z obniżonej 8% stawki podatkowej uznano również sprzedaż okularów korekcyjnych, okularów leczniczych i okularów ochronnych do pracy przy komputerze, zgodnie z receptą lekarską lub innym zleceniem, szczególnie, że do ich wykonywania stosowane są soczewki i oprawy okularowe oznaczone znakiem zgodności CE, co oznacza, iż stanowią one wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych (interpretacja indywidualna z dnia 31 sierpnia 2011 r., nr ITPP2/443-801/11/AP). Analogiczne rozstrzygnięcie miało miejsce w przypadku dostaw instrumentów chirurgicznych używanych w działalności protetycznej, klasyfikowanych jako wyroby medyczne interpretacja indywidualna z dnia 8 grudnia 2011 r., nr IBPP2/443-1024/11/RSz).

Należy zaznaczyć, że wszystkie interpretacje przepisów prawa podatkowego dotyczą konkretnego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Jednakże niezależnie od tego, organy podatkowe nie są w żadnej mierze kompetentne do badania lub dokonywania oceny czy dany towar spełnia definicję wyrobu medycznego lub czy spełnione zostały warunki związane z wprowadzeniem wyrobu do obrotu. Jako że organ jest zawsze ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, na wnioskodawcy ciąży ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Bowiem, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe jedynie w sytuacji, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez wnioskodawcę.

---

Kancelaria KONDRAT i Partnerzy

biuro@kondrat.pl

---

źródło zdjęcia: www.sxc.hu